Cemiyetun normu belirlediği bir dünyada yaşıyoruz. Günümüz toplumunda güzellik, o kadar katıdır ki, birçok kadın beden imgelerinin çarpıtılmış görünümlerini oluşturur ve “ideal bir figür” elde edemeyeceklerinden öfkelenir. Bazı kadınlar vücut boyutlarından o kadar memnun değiller ki, bazen sağlıkları pahasına, bu zayıflığı inceltmek ve korumak zorunda kalıyorlar. Bazı kadınlar, özgüvenlerini arttırmak, eşlerini mutlu etmek veya algılanan bir modele uymak için diyette yer alırlar, televizyonda çok sık görülen hype gibi görünürler. Bazı yönlerden diyet eğilimleri, daha az yemek yiyen kadınların daha kadınsı ve güzel kabul edildiğini söyleyen kültürel normları yansıtır. Kadınlar işlevlerini değiştirmek veya en sevdikleri ünlülerin burnunu, gözlerini ve ağzını almak için binlerce cerrah harcıyorlar.

Cemiyetun bir kadının neye benzemesi gerektiğine olan inancı, kendimizi kadın olarak algılama biçimimizde önemli bir rol oynamaktadır. Ergenlik döneminde kadınlar iki sorumluluk üstlenirler: samimiyet ve kimlik. Bu yaşam dönemini nasıl yönettikleri özgüvenleri, zihinleri, bedenleri ve ruhları üzerinde büyük bir etkiye sahip olacaktır. Sonbaharelliğin fiziksel bir görünüm değil, kendine güven ve alçakgönüllülük olduğunu unutmayalım. Dışarıda gördüğünüz şey değil, sevgi dolu bir kalp gibi içinde keşfettiğiniz şeydir.

Kadınlar olarak, bizi engelleme eğiliminde olan yerleşik yapılarla yüzleşmek için gerekli becerilere, bilgiye ve güveye sahip olmalıyız. Potansiyelimizin farkında olmalı ve bunlara cevap vermeli ve sürekli başkaları için olumlu rol modelleri yaratmaya ve olmaya gayret göstermeliyiz. Kısacası, güç, otorite ve bilgi ile konuşmayı öğrenmeli ve güvensizliğimizden para kazanacak olan başkalarının eline saygı duymamalıyız.